Je kan ook afscheid van iemand nemen als die er nog is. Dat gevoel omschrijft Toon Tellegen in Een gesprek . Wanneer je weet dat je van iemand afscheid moet nemen in de toekomst, neem je al afscheid van die persoon in het heden. Dat gevoel is misschien een beetje duister maar het afscheid wordt steeds besproken met een licht hart en een hoofd vol goede bedoelingen. Een gesprek is tijdloos. Een echt gesprek is soms tijdloos. Voorbarig afscheid van...

Iedereen kent dat wel: dat je voor een bepaalde persoon, jongen of meisje, een ander soort gevoelens krijgt. Je begint door te krijgen dat het eventueel een crush is. Je volgt met je ogen alles wat die persoon doet. Het gedicht …zag jij misschien van Joost Zwagerman sluit heel goed aan bij dit gevoel. (…) zo en passant en ook zo zijdelings – dat ik je net zo lang bekeek tot ik naar je staarde en dat ik staren bleef (…) Deze 3 regels uit het...

Ik ben een ongevoelige, gesloten persoon. Ik lach niet vaak, integendeel, ik kijk vaak boos. Dat is wat ik zou zeggen als wat veel mensen over mij denken waar zou zijn. Op zijn minst mensen die me niet goed kennen. Ik kan je niet vertellen hoeveel mensen al hebben gezegd dat ze dachten dat ik ze haatte. Of dat niet veel mij boeide. Dus hoe leg ik dan uit aan mensen dat ik niet constant boos ben, dat ik niet afstandelijk ben. Geen idee, ik zeg...

Joepie wij krijgen een broertje! Maar vreugde veranderde al snel in verdriet. Als klein meisje van vier jaar wetende dat er een klein wondertje groeit in mama’s buik, besef je niet wat de impact is op de toekomst als dat wegvalt. Ons gezinnetje bleef bestaan uit mama, papa, zus en ik. Er veranderde niets. Alleen in ons hart kwam er een plekje vrij om hem toch één van ons te laten zijn. Het verdriet werd gekoesterd en elk jaar op 30 mei brandde er...

Het leven loopt nooit van een leien dakje. Soms win je de loterij en soms ben je dakloos, het is een pure kwestie van toeval. Het corona jaar 2020 kenmerkt veel pijn en donkere gedachten voor mij, met als voornaamste plaats het ziekmakende huis. Rond mijn verjaardag ben ik opgenomen op intensieve zorgen. Na zeven dagen kon ik eindelijk voor het eerst uit mijn bed om mij Onder de douche te wassen. Ik voelde me een moment verlost van alle infusen...

16 april 2012 in Frankrijk, een dag vol verdriet. Het was het einde van de dag op school, ik zag mijn mama aan het einde van de trap. Zij was beetje nieuwsgierig, maar ik wist nog niet waarom. Zij vertelde me dat we naar België gingen, voor altijd. Ik was verbaasd. Waar is België? Waarom gaan we naar daar? Waarom nu? Het was de laatste dag, de laatste minuten dat ik nog op deze school zat. Ik zag mijn beste vriendin achter mij. Zij had geen...

Enkele jaren terug kreeg ik te maken met een draak. Een onmetelijke en ijzingwekkende griezel wiens bestaan ik ondanks mijn natuurlijke argeloosheid onmogelijk kon verloochenen. In de lagere school dansten we om dat beest weg te houden, dat heeft niet geholpen. Tot twee jaar geleden kwam ik het namelijk vijf keer in de week tegen. Ik probeerde ervan weg te rennen, dat eindigde niet zoals gehoopt. Ik struikelde en viel in een diepe put, ik moest...

Uniek zijn, dat roepen de typografische gedichten van Paul van Ostayen uit Verzamelde gedichten en Bezette stad bij me op, ze wekken veel emotie op. Ze doen me denken aan de lente, blauwe lucht en veel kleurrijke bloemen die uniek zijn. Ze doen me denken aan mezelf, ze doen me denken aan herinneringen, slechte en goede. De schrijfstijl is zo uniek en zo vrolijk, het lijkt wel een mens die zijn eigen leven leidt en niet luistert naar andere mensen...

Ik begrijp poëzie niet. Versta me niet verkeerd, het is de zeer interessante dichtkunst en het is leuk wanneer het gedicht rijmt. Maar dikwijls moet je bij gedichten doordenken en er schuilt soms zelfs een boodschap achter. Zoals het gedicht van Tjitske Jansen Ik vroeg mijn vader , alleen heb ik hier de boodschap niet begrepen of misschien is er gewoon geen boodschap. Ik heb wel lang stilgestaan bij dit gedicht. Het was zeker om over na te denken...

Vrienden en familie, twee zaken die mij na aan het hart liggen. Wanneer je te horen krijgt dat je neef is opgenomen omwille van zijn gedrag, stort je wereld in elkaar. “Zijn afwijkend gedrag past niet binnen de lokale gedragsnormen”, werd ons verteld. Het fantasierijke gedicht Zo zei de dorpsgek van Hugo Claus is een gedicht om over na te denken. De dorpsgek, de absurditeit, de krankzinnigheid, een leven met kuilen en hobbels representeren de...