Gent
26-02-2018

Een zucht

Een zucht slaat over

een leegte vormt een aanwezigheid van alles

dat er niet is

 

Het inhaleerde me om me dan weer uit te blazen.

Een vluchtig organisme dat twijfelt waarheen te gaan.

 

Het moment is aangebroken.

Een zucht slaat over maar deze keer krijg ik amper lucht.

 

Een bonzend hart beschrijft wat woorden niet kunnen.

Het ontketent een veldslag in me.

 

Seconden ontglippen mij en de tijd vliegt me voorbij.

Steeds weer denkend wanneer ik doezelen kan.

 

Een zwarte schemering onthult zichzelf en neemt

me mee in een diepe slaap.

 

Alles wordt stil.

 

Mijn oorlog is voorbij, voor nu.

Sarah
Athenaeum Gentbrugge