Met een onmogelijk talent om gelukkig te zijn

loopt ze langs haar waanzin, de gevreesde dag

Tussen haar huilende herinneringen

zoekt ze een lach

Ze kijkt op en ze heeft het onnoemelijke

talent om te genieten

van grote en kleine dingen

in het onwaarschijnlijke niets

Ze kijkt omhoog, vertakkingen van gedachten

steken ver boven haar uit

Ze werpen hun vruchten los en ze lacht

met het onmogelijke talent gelukkig te zijn