Woorden lezen, maar alleen het zwart op het papier zien. 
Het is moeilijker dan je denkt. 
Probeer maar eens de volgende zin te lezen 
zonder de betekenis te begrijpen. 

Als je dit leest, is het je niet gelukt. 

Dit leerde ik in het gedicht Zwart van K. Schippers. 
Het gedicht zette me aan het denken. 
Vanaf het moment dat je leert lezen 
op een leeftijd van ongeveer zes jaar, is het bijna onmogelijk 
om iets te lezen zonder de woorden of de betekenis ervan 
te herkennen. Dat vind ik interessant.
De betekenis van Zwart is redelijk duidelijk, 
dat geeft veel ruimte om erover na te denken:

Zie van deze letters
die u hier leest
heel even alleen maar
Het zwart of elke 
betekenis is weggeglipt.
Staketsels en rondingen,
meer niet.

Bekijk ze 
als een vijfjarig kind
dat nog nooit
iets heeft gelezen

In tegenstelling tot Zwart is het gedicht Credo van 
Hans Andreus heel vaag. 

Het is moeilijk om de precieze betekenis van het gedicht 
te begrijpen.
Dat vind ik ook interessant. 

Het ene gedicht gaat over het proberen om iets 
niet te begrijpen, 
terwijl het andere gedicht moeilijk te begrijpen is.

de dichters weten wat zij niet weten
zij spreken in hun vreemde taal
Zij gaan de dood in tot het begin
zij ontdekken leven- 

Zwart leert je om soms je gewoontes aan de kant te zetten en iets gewoon te accepteren. 
Bij veel gedichten is de betekenis goed te begrijpen, 
maar soms is het juist een kunst om een gedicht 
gewoon te lezen en niet per se een diepere betekenis 
erin te zoeken.

Een stelling die ik hier goed bij vind passen is de volgende: 
Een gedicht hoeft niet altijd een betekenis te hebben. 

Zoals K. Schippers ons oproept woorden eens 
als staketsels en rondingen te bekijken, 
kunnen wij lezers ook kijken naar een gedicht als een lap tekst, bestaande uit losse woorden zonder betekenis.

Probeer het eens!!