Bijlmer Parktheater
14-05-2019

Mama heeft altijd gelijk

Ik kan de sirenes dichterbij horen komen, mijn hart klopt sneller. Ik wil zo graag stoppen met vluchten, na 23 jaar begint het vluchten vermoeiend te worden, kon ik het speciale gevoel maar krijgen zonder te vluchten. Ik wil zo graag vertellen wat er echt aan de hand is, maar over zulke situaties kun je beter je mond houden. Het rennen met zware koffers begint moeilijker te worden, het voelt alsof mijn laatste adem eraan komt. Mijn benen kunnen het niet meer aan en ze geven het op. Voordat mijn ogen dichtvallen vraag ik me nog één ding af: ‘Waar is het allemaal misgegaan?’ En dan wordt alles zwart.
 

‘Mama, van de juffrouw moet ik mijn nieuwsbegrip huiswerk nog afmaken, kunt u mij helpen?’ vraag ik verlegen
‘Niet nu ik ben met iets belangrijkers bezig!’ roept ze uit de slaapkamer.
‘Dit gebeurt altijd, altijd is er wel iets belangrijker dan ik’ mompel ik.
‘Mama ik ben er klaar mee, ik voel me onzichtbaar!’ roep ik uit, terwijl ik de slaapkamer binnenstorm.
‘Luna wacht buiten!’, maar het is al te laat
‘Mama, gaat het?’ zeg ik wanneer ik ontelbare briefjes geld op de grond zie liggen met open koffers.
‘Dit zijn mooie roze koffers, kun je ff helpen om ze te vullen?’
‘Oké, maar wat gaat u met het geld doen’
‘Met dit geld ga ik mezelf blij maken, dat is het allerbelangrijkste’ zegt moeder voorzichtig.
‘Wat ga je precies dan doen?’

 

‘Je bent nog veel te jong om zulke dingen te begrijpen dus laten we het er maar niet over hebben!’
‘Waarom, mama?’
‘Omdat je beter je mond over zulke dingen kan houden!’
Ik verveel me heel erg in het leven besef ik wanneer ik een groepje tieners van mijn leeftijd zie lachen in de Kruidvat.

Ik ben wel benieuwd waarom ze zo blij zijn. Ik loop binnen en zie direct dat er voor Pasen gekleurde ‘limited edition’ chocolade eieren zijn. Mijn enthousiasme verdwijnt als sneeuw voor de zon, zodra ik mijn zakken voel. Ik dacht dat ik zakgeld zou krijgen, dat had mama me beloofd.
‘Jezelf blij maken is het belangrijkste’ dat heeft mama zelf gezegd denk ik trots. Net als een spion sluip ik door alle blije kinderen heen naar de tafel met nog maar 4 eieren over. Ik pak een ei en loop rustig ‘”zoekend” door de Kruidvat heen. En dan grijp ik mijn kans en ik ren zo snel als ik kan! Het alarm gaat af, en ik heb een gevoel dat ik nooit eerder heb gevoeld. Door mijn nieuwe hobby is het leven zo veel leuker geworden!

Vani Bhattia