Jouw pak was net zo zwart als de dag dat jij stierf

Jij was een man,
groots met een microfoon.

Jouw gezang liet mensen dansen,
oude mensen zich jong voelen,
vooral liet je de zon verbleken bij de maan.

Rond de klok van een uur of tien
was jij blij dat jij je biertje
rustig kon drinken.

Jij Amsterdamse volkszanger.
Levenslied jouw ding.

In de Arena is je stoel leeg,
de middenstip was jouw laatste stek

Het is stil.