Helden en heldinnen

In het veen bij Aarhus, Denemarken, werd het eeuwenoude lijk van een man gevonden. De dichter reist in zijn gedachten al naar deze beroemde vondst.

Seamus Heany

The Tollund Man

Soms day I will go to Aarhus
To see his peat-brown head,
The mild pods of his eye – lids,
His pointed skin cap.

In that flat country nearby
Where they dug him out,
His last gruel of winter seeds
Caked in his stomach,

Naked except for 
The cap, noose and girdle,
I will stand a long time,
Bridegroom to the goddess,

She tightened her torc on him
And opened her fen,
Those dark juices working 
Him to a saint’s kept body,

Those of the turfcutters’
Honeycombed workings
Now his stained face
Reposes at Aarhus

Vertaling Peter Nijmeijer:

De man van Tollund

Eens zal ik naar Aarhus gaan
En zijn veenbruine hoofd bekijken,
De zachte doppen van zijn oogleden,
Zijn spitste schedelkap.

Lang zal ik blijven staan
In het vlakke land, dicht bij
De plek waar hij werd uitgegraven,
Met de laatste pap van winters zaad

Versteend in zijn maag,
Spiernaakt op muts,
Lus en gordel na.
Bruidegom voor de godin:

Zijn adem kneep ze af
Met haar lederen halssnoer, opende
Haar laagveen en liet donkere sappen
Hem tot heiligenlichaam vergisten,

Kostbare turfstekervondst,
Bewaard in raatvormige groeven.
Vandaag rust in Aarhus
Zijn bevlekte gezicht.

Je kunt in jouw gedicht ook een reis maken naar een door jou bewonderd iemand, 
dood of levend.