Mijn grootvader, Ahmed, werd in de jaren 50 uit zijn land gehaald om hier te werken aan de mooie, hoge gebouwen van nu. “Ja, meneer!” riep hij duizenden malen met een Marokkaans accent. Nu zijn de werken gedaan. De deuren werden dichtgeslagen. Geen plek meer voor het immigrantenbestaan. Mijn grootvader is terug naar Marokko gegaan. Terwijl ik hier ben blijven bestaan, als nepmarokkaan. Verlamd Wetend dat hij een vluchteling is, verlamd, verbannen...

Wat als wij die grote mijlpaal bereiken, die mijlpaal waar duizenden jaren naar gestreefd werd. Wat als wij de onsterfelijkheid zouden bereiken? Dit vroeg ook L. Th. Lehmann zich af in zijn gedicht De zin van het leven en zo . Het gedicht gaat als volgt: Als aan de minimum eis: onsterfelijkheid, eeuwige jeugd zonder lichamelijke of geestelijke ongemakken voldaan is, zouden we er eens over kunnen praten of het de moeite waard is je ergens voor in...

Wat als twee totaal verschillende stemmen samenhoren, zoals een duet, gezongen door twee totaal verschillende persoonlijkheden? Beiden onzeker en toch divers. De ene bang voor het onwetende, de ander op zoek naar avontuur, al houdt hij zich kleinhartig in voor de kwetsbare realiteit. Wat als twee stemmen elkaar perfect harmonisch aanvullen? De ene wanderlustig op zoek naar het onervarene, de ander standvastig in de eigen vertouwde wereld, zonder...

Er stapt een man in een auto verricht de nodige handelingen voor het rijden en rijdt daarna dan ook inderdaad weg Een onlogische logica geeft K. Schippers aan mij weer met dit gedicht. Ik verwachtte na het lezen van de eerste zin een heel diepzinnige tekst of een avontuurlijke en schokkende plottwist. Echter verliep het gedicht niet zoals ik het verwachtte, volgens de normale logica. Het gedicht wordt voor persoonlijke interpretatie vatbaar door...

Uit David van Rutger Kopland: Beelden werden niet gemaakt, ze moesten ’worden bevrijd uit marmer’, alsof ze er al waren altijd al, (ergens, in een windstille juni, op een wit, onbewoond eiland in een blauwgroene zee) en inderdaad, hij vond een prachtige steen, onder zijn huid een perfecte machine van hersenen, spieren en hart Als er iets is op deze aarde dat iedereen gemeenschappelijk heeft, is het dat we allemaal geboren zijn. Niet allemaal op...

Dit korte essay over twee gedichten heb ik geschreven in het kader van een bijzonder leuk project “VERS Debat”. Verzet begint niet met grote woorden van Remco Campert is in mijn ogen een gedicht met boodschap. En het is een geestrijk gedicht. Bed van Eva Gerlach is totaal anders, eigenlijk het tegenovergestelde van het eerste gedicht. Het gaat, in mijn beleving, om een gedicht zonder een duidelijke boodschap. En om in tegenstellingen te blijven...

Woorden lezen, maar alleen het zwart op het papier zien. Het is moeilijker dan je denkt. Probeer maar eens de volgende zin te lezen zonder de betekenis te begrijpen. Als je dit leest, is het je niet gelukt. Dit leerde ik in het gedicht Zwart van K. Schippers. Het gedicht zette me aan het denken. Vanaf het moment dat je leert lezen op een leeftijd van ongeveer zes jaar, is het bijna onmogelijk om iets te lezen zonder de woorden of de betekenis...

Het gedicht “Je slaapt” van Ted van Lieshout is erg persoonlijk. Het is een realistisch gedicht, het gaat over leven en dood. Iemand wordt niet meer wakker en is er niet meer om je vast te houden. Het is dus ook erg emotioneel, je kunt overduidelijk medeleven tonen als je dit leest. Het zal voor de meeste mensen best een gevoelig gedicht zijn, omdat het zo persoonlijk en realistisch is. Ik vind dit een van de meest emotionele en mooiste gedichten...

De zin van het leven is volgens mij maar een nutteloos gegeven. De zoektocht is lang en uitputtend. Het antwoord zal nooit genoeg zijn voor onze aardse fantasieën. Excuseer de realist die in mij naar boven borrelt. Het is beter om voldoening te vinden in de acceptatie van de onwetendheid. Het gedicht De ontdekking van Toon Tellegen is dan ook een verlichtend voorbeeld dat het antwoord op de zin van het bestaan enkel voor narigheid zorgt. (...

Bij de vers gezette koffie aan het ontbijt, tijdens het oneindige wachten op de bus en onder de zachte lakens na een lange dag. Nadenken. Niemand ontsnapt eraan. We denken vooruit aan alles wat ons nog te doen staat. We denken achteruit aan de gebeurtenissen waaraan we hoe dan ook niets meer kunnen veranderen. We denken boven, onder en in nog wel duizend andere richtingen. Soms moeten we dit proces echter even een halt toe roepen. K. Schippers...