Ella
Bij het bladeren door de dichtbundel was ik op zoek naar gedichten die het comfort van een stad in de nacht brachten. Ik zocht de sfeer van mensen die op een draf dringend naar huis lopen of net doelloos door de donkere stad kuieren. Dit is mijn favoriete sfeer die ik graag opzoek. Het gedicht De eenzamen van Bernard Dewulf, dat geschreven is in 2018, past zeer goed bij deze sfeer. In de avond heerst er een soort anonimiteit rond elk individu...
Wouter
De Odyssee van Homerus, De Komedie van Dante en Het Paradijs van Milton Een transcendentale trip, sommigen zullen het beleven na de inname van enige psychedelica, maar ik en ongetwijfeld vele anderen zullen het beleven na de inname van enige poëzie. Een trip naar een nieuwe wereld, vol wonderen en verassingen, dat biedt de poëzie. Bij onze geboorte krijgen wij een wonderbaarlijke wereld aangeboden. Een vliegend hoopje aarde waarop allerlei...
Naomi
Herkenning (…) En wij zoekend met onze vingers in de kieren of daar nog wat groeide voor herinnering Net als dichter Lieke Gorter zoek ook ik met mijn vingers of er nog iets groeit voor herinnering. (…) Ik telde de gezichten, bestudeerde de gebaren vier gelijkende en een schim. Ik vind dit vaag, maar tegelijkertijd ook heel erg mooi, ik kan me erin herkennen. Het gedicht Huis van Lieke Gorter zie ik tijdens het lezen goed voor me. Daarentegen is...
Romaissae
Gevoel van leegte Je krijgt kracht, moed en vertrouwen door elke ervaring waarin je de angst echt in de ogen kijkt…. Het was 25 april 2021, we waren net bijgekomen van de sfeervolle bruiloft van mijn oudste neef. We waren blij en bleven genieten van de goede oude tijd, maar niet lang daarna rond halfnegen s ’avonds kregen we beklagenswaardig nieuws over mijn broertje van 4 maanden oud, het was een klap in het gezicht. We kregen te horen dat hij...
Esma
Kinderen en volwassenen Problemen, verantwoordelijkheden, plichten en verwachtingen. Dit zijn slechts een paar voorbeelden van de lasten die volwassenen hebben. Lasten die maken dat ze klem zitten in hun sombere en strakke wereld waarin alles perfect moet gaan. Cees Buddingh verwoordt dat in zijn gedicht zegt men zo: Je moet, zegt men, een keer volwassen worden. En bedoelt dan waarschijnlijk: heel serieus (…) Geen grapjes maken over het soort...
Noa
Soms komt dan de eenzaamheid Af en toe ben ik graag alleen. Dan ga ik ergens rustig zitten, aan het raam of op een bankje in het park. En soms komt dan de Eenzaamheid. Maar ik voel me soms ook eenzaam als ik samen ben. Dan voel ik me alleen ook al zitten er tien mensen rond mij. Soms loop ik in de stad, met vrienden en de wereld rondom mij beweegt wel en ikzelf ook, maar toch heb ik het gevoel alsof ik stil sta, en alleen ik, en dan voel ik me...
Abdalkarim
Op zoek naar de juiste plek Ik speelde met mijn vrienden tot het donker was, ik kwam altijd terug naar huis met vuile kledij en soms met wonden op mijn knieën of elleboog. Mijn moeder begroette me met een frons die meteen een glimlach werd en ik kreeg een knuffel met een kusje op de wang. Ik werd wakker uit deze droom door het geluid van de oorlog die op mijn deur klopte. Ik zag mijn jeugd voor me afbrokkelen, uit elkaar vallen. Je weet pas wat...
Naut
Kindertijd Als kind heb ik nooit veel vrienden gehad. Zij die er waren, bleven zelden lang hangen. Tijdens de pauzes op school doolde ik vaak wat rond op de inspiratieloze speelplaats. In vakanties zat ik meestal thuis, niets te doen. Hoewel ik me mijn kindertijd om die reden herinner als saai, dwong de verveling me ook mijn eigen hoofd, mijn eigen fantasie in. Die toevlucht heb ik tot nog toe enkel in poëzie herkend. Een fragment uit De zon en...
Amal
Ik ben onzichtbaar… en een beetje eng Weet je wat mij woedend maakt? Dat er een groep is die geen woning krijgt, geen werk vindt en het over het algemeen moeilijk heeft in deze maatschappij. En dat gewoon omdat ze uit een ongunstige baarmoeder komen. Ik wist niet dat een embryo zijn huidskleur kon bepalen? Voor zover ik trouwens ook weet, krijgt een kind zijn waarden en normen mee van thuis. Gezien die een beetje anders zijn, wordt hij...
Asiya
Broertje Kijk hoe je groeit! Zo begint een gedicht van Jeroen Theunissen uit de bundel Hier woon je. Het gedicht brengt al mijn herinneringen naar boven over hoe je door de jaren heen bent gaan groeien. Er komt nog een tijd dat je iets groots in het leven zal bereiken. En ik zal er altijd voor je zijn, eender wat er zal gebeuren, ik zal bij je staan om je aan te moedigen. ‘ Groter dan een berg word je’, dat word je zeker! Springen zul je over...