In mijn essay ga ik het hebben over poëzie en over mijn mening over twee door mij gekozen gedichten. Wanneer je mensen vraagt wat ze bij poëzie denken is dat meestal rijmen. Echter zijn er ook mensen die een bepaald gevoel krijgen bij een gedicht. Vooral als het gaat over een onderwerp dat ze meegemaakt hebben. Is poëzie alleen een blad met een paar woorden of zit er nog iets anders achter? Ja, ik heb iets ontdekt wat ik eigenlijk niet wist over...

Holland wordt in het waterige zonnetje gezet door Hendrik Marsman. Hij toont zijn vaderlandsliefde op een bijzondere manier. Zoals Vergilius de uitbarsting van de Vesuvius beschreef, beschrijft Marsman Holland. Het loflied van Marsman bevat ook een trieste toon. Toen in 1953 onze dijken doorbraken en velen het hoofd niet boven water konden houden, is onze angst voor water ontzettend toegenomen. Bij dit gedicht is water hetzelfde als de liefde...

Groot verdriet: tranen met tuiten huilen, schreeuwen van de daken of stil in een hoekje zitten. Hetzelfde thema in een ander kader. Het vastzittende verdriet van M. Vasalis tegenover het verdriet dat lichamelijk wordt gemaakt van Toon Tellegen. Beide ontroerend, maar de één fantasierijk en verrassend, de ander emotioneel en donker. Verdriet Soms, een enkele keer, met heel veel moeite en voornamelijk toevallig, lukt het iemand om met beide armen...

Over gedichten van Ilja Leonard Pfeijffer. Gemaakt door één, gevoeld door allen. Er zijn maar weinig dingen van jou alleen. Wat je hoort, wat je leest: die dingen deel je met anderen. Het geluid van een vogel klinkt voor iedereen hetzelfde, maar het gaat om het gevoel dat je daarbij krijgt: dát is persoonlijk. Gevoelens zijn van jou alleen. Zo gaat het ook met poëzie. Een tekst is een tekst. In een verhaal staat er wat er staat, maar bij een...

Een essay schrijven, een moeilijke opdracht die moeizaam begint. Of een gedicht persoonlijk is daar twijfel ik niet over… Al zijn er her en der woordenwisselingen over. Waar het om gaat is dat de opvattingen over een gedicht heel verschillend kunnen zijn, iedereen maakt daar zijn eigen beeld of karikatuur van. Soms maakt de mens goede en slechte tijden mee, iedereen denkt soms wel aan de dood en wat er daarna zal gebeuren, of stop het na de dood...

Over Alpejagerslied van Paul van Ostayen en Moeder van Martinus Nijhoff Een definitie voor de dichtkunst La poesia è l’arte di mettere il mare in un bicchiere, poëzie is de kunst de zee in een glas te vangen, heeft de Italiaanse schrijver Italo Calvino ooit gezegd, en in mijn hele leven ben ik nog geen betere definitie van de dichtkunst tegengekomen. Een ware dichter verstaat de kunst een actie, een gevoel, een gedachte, ja zelfs een persoon te...

Over Voor wie ik liefheb.. van Neeltje Maria Min en Ik noem je etc van Jan Hanlo Vraag en antwoord Opmerkelijk. Opmerkelijk is het feit hoe twee gedichten uit een verschillende tijd toch zo op elkaar kunnen lijken. Ze lijken wel ‘gemaakt’ voor elkaar. De ene stelt een vraag, de andere biedt een antwoord, zo nauwkeurig dat het niet meer reëel is. Probeer het je even voor te stellen: we voegen vraag en antwoord samen en creëren op die manier een...

We gaan allemaal dood. Toch? Maar in welke situatie dan ook, een dierbare wil je niet laten gaan. Het leven mag alles hebben op dat moment. Alles wat je hebt, waar je voor staat, maar niet diegene die jouw maakt, tot wie je bent. Niet diegene die jij meer dan wat dan ook lief hebt. Diegene waar je van houdt. Ted van Lieshout met het gedicht Je slaapt beschrijft precies wat ik bedoel. Je slaapt zo dicht bij de dood. Ik moet het donker in en horen...